شنبه، آذر ۰۳، ۱۳۸۰

چند روز است از احساس غرور در پوست خودم نمي گنجم. از يک طرف چند تحليلگر سياسي خارجي ابتکار ايران در طرح گفتگوي تمدنها را عامل نجات جهان از بن بست دانسته اند. از طرفي به قول روزنامه انتخاب ايران کانون رايزنيهاي بين المللي شده است و گويا تمام جهان براي تصميم گيري در مورد وضعيت آينده افغانستان منتظر اعلام نظر تهران هستند. کشورمان هم که به قول روزنگار تورنتو ماشاالله هميشه ژئوپليتيک ترين کشور دنيا بوده است. مسوولان آمريکايي فعلا به خاطر نداشتن رابطه با ايران دچار دپرسيون حاد شده اند و شرکتهاي بزرگ آمريکايي به دليل از دست دادن فرصتهاي سرمايه گذاري در ايران يکي پس از ديگري در حال ورشکستگي هستند. جوانان ايراني هم چشمشان نکنم مادرزادي جزو بااستعدادترين جوانان دنيا هستند. قربان اين کشور نازنينمان بروم.