لطفا نوشته زير را بخوانيد ولي هيچ نظري ندهيد!

اسم کوچه ما
شهيد عامري بود
کوچه شهيد عامري

دوم خرداد که شد
يک شب، چند کارگر
با چند بلوک سيماني
يک سر کوچه مان را بستند

و چند هفته بعد
سر کوچه مان، تابلويي ديدم
که رويش نوشته بود
"کوچه شهيد عامري
بن بست
لطفا جز براي پارک کردن وارد نشويد"

ديشب رفته بودم يک مجلس عروسي و خلاصه رقص و... و از اين کارهاي بد بد.

يکي آمد گفت: "وحيد جان، شرمنده ولي ديگر ايران برگشتن و رييس جمهور شدن و همه اين خواب و خيالها پر!"

بتده هم با کمال پررويي گفتم :"مي داني چيه، ايران الان دارد يک دوران گذار را طي مي کند. تحولات در ايران آن قدر سريع اتفاق مي افتد که تا من سه چهار سال ديگر که درسم تمام شود و بروم ايران مملکت يا کاملا اين طرفي خواهد بود يا آن طرفي. اگر آن طرفي باشد که بنده همين طوري هم کلاهم پس معرکه است و رقصيدن و نرقصيدن حقير چندان فرقي ندارد. اگر هم مملکت اين طرفي باشد که رقصيدن چه عرض کنم هزار تا کار ديگر هم آدم بکند احتمالا اشکالي ندارد."

دو سه سال پيش فقط منتظر بودم دو سه نفر يک بحث جدي، سياسي يا اجتماعي بکنند تا من وارد گفتگو شوم و ساعتها بحث کنم. ولي اخيرا اصلا حوصله هيچ بحث جدي را ندارم. ترجيح مي دهم چرت و پرت بگويم و چرت و پرت بشنوم. فقط يک مدت بخندم و شاد باشم.
نمي دانم از سر پيري است، تقصير اين محيط لعنتي خارج است و يا اين بحثهاست که ديگر جذابيتي ندارند. خلاصه اصلا اوضاع جالب نيست!

آدمها اول کتاب مي خوانند. بعد که يک مقدار تنبل مي شوند کتاب خواندن را رها مي کنند و به مجله خواندن رو مي آورند. تنبل تر که شدند فقط روزنامه مي خوانند و احتمالا در نهايت هم وبلاگ خوان مي شوند!

صحبتهاي لقمانيان، نماينده همدان در مورد ويرانه تر شدن قوه قضاييه در دوران هاشمي شاهرودي به قول معروف مثل تف سربالا مي ماند. اگر قوه قضاييه شکايت نکند يعني اين که حرفهاي او درست است و اگر شکايت بکند و او را به زندان بيندازد خود بيش از هر چيز نشانه ويراني قوه قضاييه است که يک نماينده را به خاطر چنين حرفهايي به زندان مي اندازد.

ايرنا خبر داده است که ري شهري با بوتفليقه رييس جمهور الجزاير ديدار کرده است.
کسي مي داند ري شهري اين وسط چه کاره است که با رييس جمهور يک کشور ديدار کرده است؟

مجموعه مقالاتي که اين روزها در مورد مصوبه شوراي فرهنگي در مورد اينترنت نوشته مي شود بيش از هر چيز مبين شکاف عميق بين ملت و حکومت است. از لحاظ خيلي ها اين مصوبه بدون اين که اصلا نيازي به خوانده شدن داشته باشد براي محدود کردن اينترنت نوشته شده است و بنابراين بايد قلم بدست گرفت و عليه آن تا مي توان نوشت. قصدم هرگز دفاع از اين مصوبه نيست. افسوس مي خورم از اين که آن قدر مردم به حکومت بدبين شده اند که هر قانوني را به چشم يک محدوديت مي بينند.

همان گونه که انتظار مي رفت منظور از ماجراي پر سروصداي آقازاده ها محاکمه يک موجودي است که گويا به نمايندگان مجلس رشوه داده است يا در حقيقت کسي که قبلا از او خواسته شده است تا به نمايندگان به هر دليلي يک طوري پولي بدهد که بتوان از آن تعبير به رشوه کرد. اين وسط هم تنها چيزي که احتمالا خيلي مهم نيست شعور مردم است.

نزاعهاي کنوني در عرصه سياسي کشور در مقام تشبيه به مانند ورق بازي مي ماند. يک طرف هيچ کدام از قواعد بازي را رعايت نمي کند و مدام جر مي زند. طرف ديگر هم تازه دارد بازي را ياد مي گيرد و هنوز نمي داند که چه موقع چه ورقي را بايد پايين بياورد. اما آن چه اين بازي را از بازيهاي گذشته متمايز مي کند اين است که بازي روي ميز انجام مي شود و نه بر خلاف سابق زير ميز.

در ساليان اخير هيچگاه فضاي سياسي کشور اين چنين شفاف نبوده است و موضوع اختلاف، تا اين اندازه در معرض عموم نبوده است. آيا همين يک دليل کافي نيست تا به اصلاحات اميدوار بود؟

بنده هر چه فکر کردم نفهميدم حکمت اين که نيروي انتظامي گفته است مرحله دوم جمع آوري ماهواره ها از روز 24 آذر آغاز مي شود، چيست. يک هفته اي ملت ماهواره هايشان را جمع مي کنند و دوباره همان آش و همان کاسه. تنها چيزي که به ذهن بنده رسيد اين است که احتمالا يکي از مسوولان قصد دارند با هليوکوپتر يک چرخي در آسمان بزنند و براي حفظ آبرو نيروي انتظامي اين بيانيه را داده است.

اگر مي خواهيد بدانيد چطور مي شود سايت گويا را سر کار گذاشت نظرسنجي "اتحاديه ملي دانشجويان و فارغ التحصيلان ايران" را که در سايت گويا چاپ شده است بخوانيد. بر طبق قسمتي از اين نظرسنجي ميزان نارضايتي طيف اميدوار به اصلاحات در مواقع بحراني 3.72% است!

فکر نمي کنيد طرح اين پرسش که " آيا به اصلاحات خوشبين هستيد؟ " از اساس بي معنا باشد. خوشبيني و بدبيني وقتي مهم خواهد بود که راههاي گوناگوني پيش رو باشد و بشود يکي را انتخاب کرد. وقتي جز اصلاحات راه ديگري براي برقراري آزادي و دموکراسي پايدار در ايران نباشد ديگر نااميد شدن از اصلاحات اصلا معنايي ندارد. اگر مي گوييد راه ديگري هست لطفا هر چه سريعتر پيشنهاد دهيد!

حسين درخشان نوشته است که " نتيجه‌ی اتفاقات چند وقت اخير اين شده است که حالا در افغانستان حاکمان از مردم بيشتر می‌فهمند و در ايران مردم از حاکمان."
ولي مگر نه اين که تحولات سياسي و اجتماعي هر اندازه بيشتر از پايين(مردم) به بالا(حاکمان) باشد ماندگارتر است.

رييس مجلس در ديدار با مسوول دفتر حفظ منافع مصر در ايران گفته است که ايران و مصر دو قطب جهان اسلام هستند. اتفاقا به نظر مي آيد که تمام مشکلات روبروي روابط ايران و مصر هم به همين موضوع برمي گردد. چرا که از شانس بد ما ايران ومصر دو قطب همنام هستند و بد جوري همديگر را دفع مي کنند.

داشتم اخبار CNN در مورد وقايع اخير اسراييل را نگاه مي کردم به نظرم آمد شباهت زيادي است بين افراطيون اسراييلي و تندروان فلسطيني که مي گويند هيچ اميدي به صلح در خاورميانه وجود ندارد با کساني که مي گويند هيچ اميدي به اصلاحات در ايران وجود ندارد.
هر دو طرف نااميدند و در عمل هيچ راه حلي جز توسل به خشونت ارايه نمي دهند.

لطفا يک نفرکه با اين آقاي گويا دوست است به ايشان بفرمايد که اگر کسي در معرفي لينکهاي مختلف و جمع آوري اخبار ايران آدم موفقي است لزوما به درد نظرسنجي درست کردن نمي خورد. نظرسنجي کردن با اين که آدم يک سوالي به ذهنش برسد و بعد برايش چند تا جواب انتخاب کند و در يک سايت بگذارد خيلي فرق مي کند.

و اين هم نشانه اوج احترام روزنامه ايران به شعور خوانندگانش

" يک شرکت برگزار کننده جشن عروسي که از مهمانان به صورت مختلط در باغهاي کرج و شمال تهران پذيرايي مي کرد به حکم دادگاه تعطيل شد. ماموران در تعقيب مدير عامل اين شرکت متوجه شدند که وي براي شرکت در يک جشن عروسي به يکي از باغهاي کرج رفته است. ماموران با حکم قضايي وارد باغ شدند و پس از دستگيري متهم فراري مشاهده کردند جشن عروسي به صورت مختلط داير است. ماموران بدون اين که جشن عروسي به هم بخورد مدير شرکت خدماتي را به همراه گروه موسيقي، فيلمبردار و يک مرد آرايشگر که مهمانان زن آن جشن را آرايش کرده بود بازداشت کردند."

خبر ايسنا

يك محقق ايراني، مدعي است كه براي نخستين بار در جهان موفق شده است عدد پي را با محاسبه‌ي دقيق، معادل ‌١٥٤٧٠٠٥٣/٣ به‌دست آورد.
وي همچنين با بيان اين كه مسأله‌ي يافتن عدد پي، از بغرنج ترين مسايل رياضي در طول تاريخ رياضي بوده است، گفت:«ميزان خطا در محاسبه‌ي عدد پي با روش ارايه شده از سوي من، يك بر ‌١٠ به توان ‌٣٠ است؛ درحالي‌كه ميزان خطا در محاسبات ”ناسا” (سازمان فضايي ايالات متحده آمريكا)، برابر يك بر ‌١٠ به توان هفت مي باشد.»

مساله وقتي هيجان آميزتر است که بداني اکثر مسوولان مملکتي ما در زمينه مسايل سياسي همان قدر مي دانند که اين دوست عزيز ما در مورد رياضي

معاون مطبوعاتي وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي فرموده اند اين که مدير مسوول قبل از بسته شدن روزنامه اش محاکمه شود به مراتب بهتر از آن است که اول روزنامه را ببنديم و بعد مدير مسوول آن را محاکمه کنيم. در تکميل فرمايشات ايشان

الف) اين که اول مردم به نمايندگانشان راي بدهند، بعد انتخابات را باطل کنيم به مراتب بهتر از اين است که اول همه را رد صلاحيت کنيم، بعد بگوييم مردم راي بدهند.
ب) اين که اول روزنامه نگاران را محاکمه کنيم، بعد زندان انفرادي بيندازيم به مراتب بهتر از اين است که اول آنها را به زندان انفرادي بيندازيم، بعد محاکمه کنيم.
ج) اين که به روزنامه اي مجوز بدهيم، بعد توقيفش کنيم به مراتب بهتر از اين است که اصلا به هيچ روزنامه اي مجوز ندهيم.
د) اين که بگذاريم جلسه سخنراني برگزار شود، بعد آن را به هم بزنيم به مراتب بهتر از اين است که اول آن را به هم بزنيم، بعد بگوييم بياييد جلسه برگزار کنيد.
ه) اين که شوراي نگهبان اول دنبال دليل بگردد، بعد مصوبه مجلس را رد کند به مراتب بهتر از اين است که اول مصوبه را رد کنند، بعد دنبال دليل بگردد.
و) اين که معاون وزير ارشاد اول يک خرده فکر کنند بعد حرف بزنند به مراتب بهتر از اين است که اول حرف بزنند بعد فکر کنند.
ز) اين که اول به ملت بگوييم سر کاريد، بعد سر کارشان بگذاريم به مراتب بهتر از اين است که اول سر کارشان بگذاريم، بعد بگوييم سر کاريد.

اگر دليل شوراي نگهبان براي رد مصوبه اخير مجلس در مورد کانون وکلا را بخوانيد، احتمالا شما هم به اين نتيجه خواهيد رسيد که در اين دوره زمانه، اعتقاد به اصلاحات داشتن از گره زدن آب هم سخت تر است.

و اگر زندگي در دنياي سراسر ماديات غرب آزارتان مي دهد وسالهاست دلتان در آرزوي ذره اي معنويت لحظه شماري مي کند لحظه اي خود را در جلسه ديدار اساتيد دانشگاهها با مقام معظم رهبري مجسم کنيد که به قول خبرنگار ايسنا در فضايي آميخته با معنويت برگزار شده است.

تصميم دارم به تدريج يک سري مطالب جدي هم بنويسم. اگر چه معمولا آدم در مورد ايران جدي هم بخواهد بنويسد خودش کلي طنز مي شود!

سلام مجدد
جاي شما خالي، يک هفته اي بود داشتم در اوين آب خنک مي خوردم. بعد مسوولان زندان ديدند دارد آب خنکهايشان تمام مي شود من را ول کردند.