یکشنبه، تیر ۰۲، ۱۳۸۱

ما ايرانيها انيرسي زيادي داريم که باعث ميشود معمولا در برابر تغييرات مقاومت کنيم. اين انيرسي در زندگي روزمره به صورت تنبلي بروز ميکند و درفضاي سياسي کشور به صورت سکون و از دست دادن فرصتها.

مثلا قيمت فرآوردههاي نفتي را هيچکس جرات نميکند زياد کند. وقتي ميشود يک گوشه نشست وکاري نکرد چه نيازي است براي تلاش براي بهبود امور!

البته اين تنبلي يک استثنا دارد و آن هم وقتي است که تغييرات آن قدر زياد باشد که همه چيز را از اين رو به آن رو کند. ايرانيها نشان داده اند که در اين زمينه اصلا تنبلي به خرج نميدهند.