خطِ قرمز

پيام بوش در مورد ايران هيچ چيز بيش از يک سرمقاله ضعيف که مي توانست مثلا در يکي از روزنامه هاي اصلاح طلبان چاپ شود نبود. آمريکا احتمالا مي خواسته تا حدي موضع قبلي خود را در مورد محور شرارت تعديل کند.
و اما چند پرسش :

1- اين گفته بعضي از اصلاح طلبان که يک حکومت دموکراتيک در خاورميانه خطري براي منافع آمريکا خواهد بود تا چه اندازه مبتني بر واقعيت است؟

2- آيا آمريکايي ها از درک اين نکته بديهي عاجزند که اين گونه پيامها جز اين که به محافظه کاران براي فشار بيشتر بر اصلاح طلبان بهانه دهد هيچ حاصل ديگري ندارد؟ براستي هدف آمريکا از اين پيامها چيست؟

3- محافظه کاران تا چه اندازه تهديدهاي آمريکا را جدي مي گيرند؟ آيا آزادي ملي مذهبي ها ناشي از نگراني آنها از اوضاع جهاني بود؟ تهديدهاي آمريکا چه منافعي از محافظه کاران را به خطر مي اندازد؟

4- به نظر مي رسد با توجه به واقعه 11 سپتامبر ، آمريکا يک طرح بلند مدت براي از بين بردن بنيادگرايي اسلامي در جهان اسلام را دنبال کند. ايران در اين طرح در چه جايگاهي قرار دارد؟