خطِ قرمز

يک انتقاد جدي که به سرگرمي جديد نيروي انتظامي در سطح تهران وارد است اين است که منظم و مرتب انجام نمي شود. يعني تکليف آدم معين نيست که آيا از آخر آدم با دوست دخترش/ پسرش برود هواخوري، بهش گير مي دهند يا نه! يک روز مي گيرند روز ديگر به امان خدا مي گذارند. باور کنيد اگر آدمها بدانند که اگر فلان کار را بکنند مي روند گوشه زندان آب خنک خوري، ديگر اين اندازه غر نمي زنند.

در مملکتي که شما نمي توانيد براي چند ساعت پياده روي همراه با متعلقات مربوطه، برنامه ريزي کنيد چطور مي شود کار کرد خدا مي داند.