دیشب که تلویزیون نگاه میکردم با یک اصلی در قانون اساسی کانادا آشنا شدم به نام Notwithstanding Clause. بر طبق این اصل دولت فدرال و یا ایالتی میتواند اگر دلش خواست قانون اساسی را در مواردی نقض کند! نمونهاش فرض کنید دیوان عالی کانادا بگوید که رسمیت ندادن به ازدواج همجنسگرایان خلاف قانون اساسی است. از همین الان رهبر محافظهکار ایالت آلبرتا اعلام کرده که اگر چنین شود از Notwithstanding Clause استفاده میکند و خلاصه رای دیوان عالی و قانون اساسی کانادا کشک!
یک جورهایی مثل ولایت مطلقهی فقیه خودمان است، حتی یک کم بدتر. باز خدا پدر و مادر شورای نگهبان را بیامرزد که وقتی با یک قانون مجلس مخالفت میکند یک دلیل و توجیه هر چند مسخره میآورد و میگوید که مصوبهی مجلس خلاف قانون اساسی است. در کانادا اصلا دولت میتواند بگوید به درَک که قانون اساسی این طوری گفته است.
نتیجهی اخلاقی : بیخود خیال نکنید مشکل مملکت ما قانون اساسی آن است. قانون اساسی همین کشورهای مترقی هم یک گافهایی دارد که نگو و نپرس. فرق کانادا و ایران در آن چیزی است که باعث شده از ابتدای تصویب قانون اساسی تاکنون در کانادا تنها یک بار از اصل Notwithstanding Clause استفاده شود.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 comments:
ارسال یک نظر