در ايران هر وقت از دكهاي روزنامهاي ميخواستم بخرم، روزنامه رويي كه معمولا خيلي خاكي بود را به كناري ميزدم و زيريش را برميداشتم.
اينجا هم كه آمدهام از عادتهاييست كه هنوز نتوانستم تركش كنم. خارجيها كه من را ميبينند لابد با خودشان ميگويند: " اين طرف انگار خل است. خب، همان روييش را بردار ديگر! "
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 comments:
ارسال یک نظر