دوشنبه، مهر ۲۵، ۱۳۸۴

این ایده‌ی مشاوران جوان که حالا قرار هست شامل همه‌ی وزارت‌خانه‌ها بشود، یک جورهایی در آمریکا و کانادا هم وجود دارد. فقط با یک کم فرق، که البته همان فرق در نهایت باعث فرق بین آمریکا و ایران می‌شود! در آمریکا یک بورس‌هایی هست به اسم بورس کنگره (Congressional Fellowship). در کانادا هم یک چیزی هست به اسم Policy leaders program. شما بعد از این که مدرک دانشگاهی‌تان را گرفتید برای این بورس‌ها که معمولا یک یا دو ساله هست apply می‌کنید. بعد اگر پذیرفته بشوید می‌روید یک یا دو سال در دفتر یک وزیری، نماینده‌ی پارلمانی کار می‌کنید و مشاوره می‌دهید. در آمریکا می‌دانم تقاضایتان را به جای این که به کنگره بفرستید، به یک انجمن علمی، مثلا برای ما Optical Society of America ، می‌فرستید. آن‌ها بررسی می‌کنند و بعد شما را به کنگره معرفی می‌کنند.

حالا این را مقایسه کنید با ایران که احتمالا آقای وزیر می‌رود خواهرزاده‌ی بیکارش را مشاور خودش می‌کند.

4 comments:

ناشناس گفت...

Are you sure that the congressional fellowship is for the purpose of getting consulting from the fresh graduate? Or is it more to create an opportunity for them to work in a congressman (or womon) office and learn how the system works i.e. a training assignment for the fresh graduate who like to get into politics?

Unknown گفت...

I agree that the benefit of the fellowship holders is to get experience. However I think these "moshaveran javan" would eventually become like that. Because you can't take a 25 years old person and ask him/her to give consulting to a cabinet minister or an MP.

ناشناس گفت...

The point was that what's going on in Iran is totally different than the congressional fellowship program. It has very different motivations and different goals and you can not justify it pointing to the one in US.

ناشناس گفت...

سلام دوست من
اینبار هم زیبا و جالب بود اینگونه تفکر میتونه خیلی به جامعه کمک کنه من خوشحالم که شما اینگونه می اندیشی امیدوارم در تمام مراحل از زندگی و در تمام
عرصه ها بخوصوص در همین زمینه که دارین فعالیت میکنید موفق و پیروز باشین
عدالت علی آپه و منتظر حضور شما.یا علی