دوشنبه، آبان ۲۶، ۱۳۸۲

قبلا بچه كه بودم بعضي از قوانين اسلام برايم يك خرده عجيب بود. مثلا اين كه اگر يك نفر روزه‌اش را با شراب افطار كند بعد بايد ۶۰ روز كفاره دهد. با خودم مي‌گفتم كه آدمي كه روزه بگيرد كه ديگر اينقدر مشنگ نيست كه دم افطار شراب بخورد.

ديشب مهماني خداحافظي يكي از بچه‌هاي آزمايشگاهمان بود. برايم رفع شبهه شد. بيچاره خدا آن دنيا وقتي
كه بخواهد به كارنامه اعمال من رسيدگي كند كلي گه‌گيجه مي‌گيرد!