خطِ قرمز

وقتي در مملکت هيچ نهاد مدني قدرتمندي نيست که برود با نماينده هاي مجلس لابي کند، وقتي هنرمندان ايراني هيچ انجمني ندارند که لااقل يک بيانيه بدهد، وقتي احزاب يک شاخه هنرمندان نداشته باشند و وقتي نقاشان ايراني دور هم جمع نشوند و يک نامه خشک و خالي هم ننويسند طبيعي است که نماينده هاي مجلس هم يک قانوني تصويب کنند و آثار هنري کشور را به فروش بگذارند.
هي حالا شما داد بزن بگو مشکل نظارت استصوابي شوراي نگهبان است!