دوشنبه، شهریور ۲۷، ۱۳۸۵

درباره‌ی اهمیت سایبرژورنالیسم

قصد بی‌احترامی نباشه. ولی در ادامه‌ی یادداشت دو روز پیشم توصیه می‌کنم گزارشی که از «نشست تعاملی روزنامه‌نگاری آنلاین» در همشهری آنلاین چاپ شده است را بخوانید. مثلا این جا: «از نظر من روزنامه‌نگاري آنلاين ،سايبر ژورناليسم ، ژورناليسم ديجيتال و روزنامه الكترونيك با هم متفاوت هستند. روزنامه نگاري الكترونيك به نظر من همان تلويزيون و راديو است. روزنامه‌نگاري ديجيتال تبديل شدن داده‌ها به صفر و يك است و اينترنت عنصر اصلي در روزنامه‌نگاري آنلاين. در روزنامه‌نگاري سايبر برنامه‌نويس‌ها و سرويس دهندگان كه براي گردش كار و فرمت‌هاي جديد برنامه مي نويسند هم جزو عوامل اصلي در ايجاد روزنامه‌نگاري سايبر هستند.»

یک مشت کلمه‌ی قلمبه سلمبه با یک سری جملات مبهم و بی‌معنی. شرمنده ولی من از یک سری از افرادی که در حوزه‌ی ارتباطات در ایران ادعای تخصص می‌کنند جز همین طور حرف زدن هیچ چیز دیگری ندیده‌ام. شاید هم سواد من قد نمی‌کشه بفهمم استادان چی می‌گن.

2 comments:

ناشناس گفت...

با حال بود,cool--

ناشناس گفت...

حالا شد یه چیزی!
یه واقعیت مهم وجود داره دراين باره: نيروی انسانی متخصص نداريم -یا خیلی محدود داریم- در رشته های روزنامه نگاری و ارتباطات. تقريباً هيچی. و سطح علمی در حد باقالی است.