یک ربع به خودم استراحت بدهم و وبلاگ بنویسم!
روزنامهی اقبال قبل انتخابات یک مصاحبه داشت با علویتبار. در آن مصاحبه وقتی صحبت تحریم شده بود علویتبار گفته بود که سیاست یک کار جمعی است. وقتی میبینی همهی دوستان اطرافت دارند از شرکت در انتخابات دفاع میکنند دیگر معنی ندارد تو تکی بنشینی از تحریم صحبت کنی. چون معلوم است راه به جایی نمیبری.
حالا حکایت گنجی است. طرفداران اعتصاب غذای گنجی در میان شخصیتهای سیاسی ایران امیرانتظام و ملکی هستند و بس. این طرف هم در شهرهای مختلف بین ۵ تا ۵۰ نفر جمع شده بودند. این راه بنابر این قاعده که سیاست یک کار جمعی است محکوم به شکست است.
سهشنبه، تیر ۲۷، ۱۳۸۵
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
3 comments:
man fekr konam bishtar bo'd e namadin e harkat mohem bashe ta ta'sir e siasish dar tagheer e regim. fek konam khod e gangi behtar az har kasi bedoone ke 3 rooz ghaza nakhordan e 100 nafar adam na ba'es e taghiir e regim mishe na be'es e azadi jahanbegloo
به عبارتی شما طرفدار تز "همرنگ جماعت شو" هستید دیگه؟ اگر معتقدیم کاری غلطه به اعتبار جمعی بودن کار باید همراه جماعت بشیم؟ این نوع استدلال از شما بعیده
I have been looking for sites like this for a long time. Thank you! » »
ارسال یک نظر