در راستای موضوع ممیزی قبل و بعد از نشر کتاب به نظر من بهترین راه حل ممیزی بعد از نشر هست به شرط درست شدن بیمهای با عنوان بیمهی کتابهای خمیرشده. این طوری هر کتابی خمیر شد ناشرش خسارتش رو از بیمه میگیره و برای همین دیگه نگرانی ناشرها از بین میره. این طوری ناشرها هم دیگه به نویسندهها برای خودسانسوری فشار نمیارن. چون خمیر کردن کتاب برای قوهی قضاییه به هر حال کار راحتی نیست میشه امیدوار بود در نهایت تعداد کمی کتاب در سال خمیر بشه و به طور کلی ممیزی خیلی کمتر بشه و نویسندهها بتونن یه نفسی بکشن. وزارت ارشاد هم چون از خودش سلب مسوولیت میکنه راحت میشه و قوهی قضاییه هم چون میتونه هر سال یه ده بیست تا کتاب رو خمیر کنه، شهوت سرکوبش به خوبی ارضا میشه. خلاصه که با وجود بیمهی کتابهای خمیرشده بازی برد-برد هست برای ناشر و نویسنده و وزارتخونه و قوه قضاییه. از طرفی یه سری شغل کارمند بیمه هم درست میشه و به اقتصاد کشور کمک میشه. اگر چه خب یه سری شغل مامور سانسور هم از بین میره که خیلی مهم نیست چون شغل تو بخش خصوصی خیلی ارزشمندتر و پربازدهتر از شغل بخش دولتی هست. بیمه هم چون یه سری قواعد داره خودبخود خودش رو تنظیم و اصلاح میکنه. مثلا تعرفهی بیمه برای بعضی کتابها بیشتره و باعث میشه جلوی سواستفاده بعضی ناشرها یا نویسندهها رو از این فضای باز بگیره (معلومه چی میگم؟). چون تعداد کتابهای منتشر شده خیلی بیشتر از کتابهای خمیرشده خواهد بود تجارت بیمه هم خیلی برای بیمهکننده سودده خواهد بود و برای بیمه شونده هم تعرفهها پایین میمونه.
جمعه، شهریور ۱۵، ۱۳۹۲
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 comments:
ارسال یک نظر