با توجه به شور و شعف زایدالوصفی که این روزها به خاطر انتخابات مجلس هشتم همه جا را فرا گرفته، بد ندیدم یه چند خطی بنگارم.
اول این که انصافا این سرعت به روز شدن وبسایت خبری اصلاحطلبان یعنی همون بهارستان هشتم من رو کشته. یعنی تقریبا هر دو روز یه بار یه خبری چیزی اضافه میشه. خب بندهخداها نمیدونن چی بگن یا چیکار کنن. با چی وبسایت رو پر کنن که جای خود داره.
دوم این که وجود آقای ابراهیم اصغرزاده در لیست اعتماد ملی انصافا نشان از نبوغ فراوان آقای کروبی و دوستان داره. اگر یکی بخواد دلیل شکست اصلاحطلبان را یه بار بررسی کنه، به نظر من یک درصد زیادیش را باید به مسخرهبازیهای اصغرزاده و دوستانش در شورای اول شهر تهران بده. یادمه هر کی شهردار تهران میشد کار اصغرزاده این بود که بره یه تجمع برگزار کنه و بگه که شهردار معتاده. خلاصه که به نظر من ایشون شورای شهر و به دنبال اون خود شهر را چنان به گند کشید که از آخر احمدینژاد شهردار شد.
سوم این که این بنده خدا این سازمان دانشآموختگانیها یا همون ادوار تحکیم. یه موضعگیری سیاسی کردن که در نوع خودش بینظیره. گفتن که انتخابات مجلس اصلا اهمیتی نداره که ما بخواین دربارهاش نظر بدیم. خب من نمیدانم اگه اهمیت نداره چرا دیگه این توضیح اضافه رو میدین:-) ولی خب کلا سخته که نه بخوای تحریم کنی (چون میدانی ملت به ریشت میخندن) و نه بخوای شرکت کنی و همم بخوای نظر بدی.
چهارم این که به نظر من بهترین کاری که الان میشه کردن همونی که اون خل مشنگه تو تلویزیون لوسآنجلس گفت. یک کم خرده شیشه برداریم روز انتخابات بریزیم تو خیابونا.
جمعه، اسفند ۱۷، ۱۳۸۶
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 comments:
ارسال یک نظر