خطِ قرمز

از صندوق رای در تورنتو خبری نیست. سفیر ِ بنده خدا راست می‌گفت. گذاشتن صندوق رای در جایی غیر از سفارت، اجازه‌ی دولتِ کانادا می‌خواهد و به لطفِ ماجرایِ زهرا کاظمی آن قدر روابط ِ ایران و کانادا داغون است که در این چند روزه هیچ جوری نمی‌شود دولت کانادا را راضی کرد. وقتی گروه‌هایِ فعال ایرانی در تورنتو همه‌اش به فکر فلان پیک‌نیک و چهارشنبه‌سوری هستند، آن‌وقت من و خانمم و سبیل‌طلا و یکی دو تا دوست عزیز دیگر می‌شویم نماینده‌یِ گروهی از جامعه‌ی ایرانی تورنتو برای صحبت با وزارت امور خارجه‌ی کانادا! خلاصه سبیل‌طلا امروز صبح توانسته با مسوول کارهای ایران در وزارت امور خارجه صحبت کند و طرف هم گفته که ازش کاری بر نمی‌آید و روابط خراب‌تر از آنی است که بشود در این چند روزه کاری کرد.