دوشنبه، اردیبهشت ۱۲، ۱۳۸۴

بعد از سخنرانی حجت‌الاسلام علی‌رضا پناهیان در دانشگاه تورنتو دوستان دانشگاهی ما یک نوع جدیدی از آزادی بیان را اختراع کردند: « همه آزادند حرف بزنند جز آن‌ها که به نظر ما غیرمنطقی حرف می‌زدند.» ضمنا فتوا داده شد که جاسوسی در مواردی که ما نسبت به کسی مشکوک باشیم بلااشکال است.

پ.ن: همین الان در نظرات یک تعریف دیگر هم اختراع شد : « همه آزادند حرف بزنند جز آن‌ها که با حرف‌هایشان به شعور ما توهین می‌کنند.»

تعریف دیگری نیست؟