پنجشنبه، اسفند ۱۴، ۱۳۸۲

با یکی از بچه‌ها بودم، صحبت از امیرفرشاد ابراهیمی شد. گفتم یک چند وقتی است دیگر پیدایش نیست. مثل این که هر چه داشت گفت و تمام شد. ماندنی نبود.

ما چقدر این‌ روزها به آدمهای ماندنی نیاز داریم.